خرد در نظر مولانا و روانشناسی
خرد در نظر مولانا و روانشناسی
مولانا یکى از موضوعاتى را که به صورت دَوَرانى مورد تأکید قرار مى دهد، برترى بینش بر دانش است. دانش ، اندوخته است ، و بینش ، مصرف کردن بهینهء آن اندوخته. دانش،تفسیر مى کند، و بینش ، آدمى را تغییرمى دهد، البته تغییرى رو به سوى کمال.دانشى که رفتار و کردارمان را همرنگ خودش نکند مثلِ غذایى است که هضم نمى شود.چنین غذایى ما را رنجور و بدحال مى کند. کسانى که دانش و محفوظات دارند و بینش ندارند نوعاً دچار بیمارى هاى اخلاقى و شخصیتى مى شوند. اما غذایى که هضم شود نیرو و سلامتى مى آورد، ولو اندک باشد. همینطور هر معرفتى که به بینش تبدیل شود سلامتى روانى و اخلاقى در پى مى آورد. دانشى مى تواند نجات بخشى کند که با رفتار و هویّت ما در آمیزد.
مولانا مى فرماید:
هرکه در خلوت به بینش یافت راه
او ز دانش ها نجوید دستگاه
علم چون بر دل زَنَد یارى شود
علم چون بر تن زَنَد بارى شود
و اما از منظر علم روانشناسی توانمندی هایی که خرد را نشان می دهد، آنهایی هستند که شامل "فراگیری" و "استفاده "از دانش در امور انسانی باشند مانند: خلاقیت، کنجکاوی، قضاوت و آینده نگری (پیترسون و سلیگمن، 2004).
می بینیم که نظرات مولانا و روانشناسان امروزی در معنی کردن فضیلت خرد(حکمت) تا چه اندازه به هم نزدیک است.
آدرس تلگرام من:
کپی برداری با ذکر منبع بلامانع می باشد.