از دلبستگی کودکی تا عشق ورزی بزرگسالی
از دلبستگی کودکی تا عشق ورزی بزرگسالی
مری اینزورث با طراحی یک موقعیت آزمایشی به نام موقعیت ناآشنا (Strange
Situation) متوجه شد که سه سبک دلبستگی در کودکان قابل شناسایی است:
سبک دلبستگی ایمن.
سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی .
سبک دلبستگی ناایمن اضطرابی.
بر اساس آموزه های دلبستگی، الگوهای فعال درونی از خود و دیگران وارد روابط آینده می شود. یکی از روابط بزرگسالی روابط عاشقانه است. بر این اساس می توان در روابط عاشقانه هم این سه سبک را شناسایی نمود.
به عبارت دیگر سه سبک عشق ورزی هم وجود دارد:
سبک عشق ورزی ایمن:
مشخصه های اصلی این سبک عبارت است از احساس نزدیکی عاطفی دوجانبه و امنیت خاطر در رابطه عاشقانه (بدون نگرانی)؛ وابستگی دوجانبه بهینه و در عین حال حفظ خودمختاری؛ اعتماد متقابل و عدم نگرانی از طرد یا ترک شدن یا مورد خیانت واقع شدن.
سبک عشق ورزی ناایمن اجتنابی:
مشخصه اصلی این سبک عبارت است از ترس از صمیمیت و دشواری در نزدیکی عاطفی و عدم امنیت خاطر در رابطه عاشقانه و نگرانی از آسیب دیدن در رابطه صمیمی؛ اجتناب از وابستگی عاطفی و دشواری در اعتماد کردن.
سبک عشق ورزی ناایمن اضطرابی:
مشخصه های اصلی این سبک عبارت است از وابستگی عاطفی بیش از حد و چسبیدن به موضوع عشق. این چسبیدن موجب عقب نشینی طرف مقابل می شود؛ دل‌مشغولی مداوم در مورد عشق و وفاداری همسر که با رفتارهایی مانند چک کردن‌های مداوم/ حسادت و ... مشخص می گردد؛ دادن امتیازهای بسیار برای حفظ موضوع عشق که در نهایت فرد را فرسوده و خسته می کند.